ورس یک
خدا بگو چرا کار تموم نمیشه
رسیده کف این باغچه مون به ریشه
ببین چیزی از این خاک نمونده دیگه
چقدر دیگه خون بدیم پاش جوونه میده
افتادیم تو چه هچلی توش گیریم
هر چی شد دم نزدیم سوختیم
می دونم زبونمو بلدی گوش می دی
ببخش منم اصلا عربیم خوب نیس
اصلا نیازیه بگم وضعمون چه جوریه
خودت داری می بینی شده لخته خون تو شیشه
چقدر صبر کنیم تش یه روز خوبیه
که اونم خاکستر نسلمون نشون می ده
فکر نمی کنی بسه ادب شدیم
بدتر از اینش چیه هولوکاسته
اصلا ولش کن اینارو بحث رو عوض کنیم
من هیچی نیستم پیش تو و خواستت
فقط بگو این ذلت باهامونه تا کجا
چه خوابی دیدی برامون کابوسه یا رویا
کار ندارم چقدر داغونه کار و بار
یا چقدر زیاد شده باتوم و باروباس
میگن اگه مسیرمون خاموشه با دعا
روشن میشه تشخیصش آسونه راه و چاه
آخه این جو نابود آش و لاش
کار کیه کار خود ما بوده مارو باش
دستا رو به بالا چشا بسته
منتظریم از آسمونت دعا اجابت شه
واسه هر کاری می گیم زوده حالا بزا شنبه
جاش فقط تو کتاباس عدالت حیف
سهم ما هم از این فضا یه سکوت مسمومه
اعتراض از هر طرف ورودش ممنوعه
مثه دست کردن تو لونه زنبوره
بیا کمک نزار کسی به وجودت شک کنه
به خودم میگم

کورس
هر ثانیه منتظر یه حرکت از توئه
تا هستی استفاده کن ازش
چی کار داری حساب کنی چقدر تلف شده
تو ادامه بده راهتو فقط
امید باید باشه پرنور تر از این
دست ضعیف رو بگیر بی منت
بعضی وقتا باید خوش بود الکی
بعضی وقتا باید به هیچی فکر کرد
x2

ورس دو
دیگه عادی شده خبرای بد و بدتر
طبیعیه شبا خوابیدن با سردرد
هر دفعه که از خواب پا میشم
نبضم می زنه می بینم راضیمو بسمه
همین واسه ناشتا با چایی لب رو تر کردن
واسه چند خط قافیه رو بستن
دنیا کارگردانه منو پرت کرد
کره زمین شدم بازیگرو نقشم مهمه
چون هنوز زنده ام
نویسنده اش هم اون بالا خدامه
داد این فرصت رو بم غرق بشم توش
خب اون هم دقیق و به روز آمارو داره
آمار همه چی و همه کس رو از دم
از زلزله تا جنگ سرد و گرم
از آقازاده تا اون آدمه دربه در و بدبخت
هر چی بخواد همون می شه
هر چقدر تو هم سعی
کنی راست وایستی باز می بینی
یه جا چپ می شی صاف می ری
زیر مشت و لگد همین روزگار چیزی نیس
رسمش هم اینه داری ساخته می شی
مهم نیس چی بودی و بعدش چی شدی
شل کن بره به موقع اش سفت می کنی
نداشته باش به کمک چشم بیخودی
خودتی و خودتو بس قیچی و ریش
زندگی دست خودته
سرنوشت رو ولش مزه کن بچش
طعم رهایی رو خستگی رو خسته کن برس
این جهنم رو رد کنی فصل نو بهشته
اینم من نمی گم
من فقط مترجم طبیعتم
میگه قانونم اینه همیشه هم هست
حالا هر وری هلم بده هم می پرم
ببخشید بلنده شعرم این دفعه هم

کورس
هر ثانیه منتظر یه حرکت از توئه
تا هستی استفاده کن ازش
چی کار داری حساب کنی چقدر تلف شده
تو ادامه بده راهتو فقط
امید باید باشه پرنور تر از این
دست ضعیف رو بگیر بی منت
بعضی وقتا باید خوش بود الکی
بعضی وقتا باید به هیچی فکر کرد
x2

ورس سه
ممکنه بگی بابا دلت خوشه توام
برو نصف عمرت گذشت
هنوز فکر صبح روشنی
یه عده مرده خورن
باقی زنده خور دولت
منم مثه خودت بودم
ولی قید عمرشو زدم
دلم اسیرشه نبضش خرابه
مثبت باشه اینا بار منفی می دن به خوردش
همینه که هست عب نداره
هر چی تلخ تر باشه جنگ شیرین تره بردش
.