مشکی پوشم
واسه زخمای جاریم
واسه فردای خالیم
روزای بی حالیم
وقتی ارزوهام برات نیاز روز مرس
گوشه گیر 'حاشیه ' زندگی مرخص
نخواه رو دیوار چنگ نزنم
تیکه این دنیارو جنگ نزنم
میدونم باورات یخ زده
این منظره به رویات گند زده
هرکی اومده رو رنگات رنگ زده
دلت واسه رنگ دوستی لک زده
زنده بودن معنی نداره
وقتی اسمون نباره
زندگی ' جهنم فرقی نداره
نگو که زندگیت ب من ربطی نداره
مشکی پوشم واس درهای بسته رو به روم
رویای خالیه حسرته رو ب نور
سردیه جمع با یه لبخند بی روح
لغزشم از سستیه پا نی
سنگ نندازن این مسیر راه نی
خستگیم میاد ب چشم عادی
دردایی که نمیشه نوشت جایی

خیلی وقته ارزو دارم فاز بقیه از روم تباه شه
ی دیوار پشت و رو ایده آل واسه بقیه از دور نما شه
وقتی تو ثبت یه خاطره گمی
میمیره یه ستاره شب توی آسمون
شبای تو جون میگیره از
تنها نورمن تنها نور اون
ن نمیدونی
تو نمیدونی
چون معنی نور و تو شبای تاریک شهر نمیدونی
ن نمیدونی
تو نمیدونی
چون برای فردای رنگی
ی عمرو بیتاب نمیمونی