هنوزم با تو تو گرگ و میشم
قلبم نمیپذیره وقت غروبه الان بیبه
تو که این سربازو خلع سلاح کردی
حد اقل بیرون مرز تنت تنهاش نذار بیبه

منو آشتی دادی با آدما
الان نیستی غریبه شدم با همه بازم بیبه
میتونستم بازم رها باشم بی تو
ولی انفرادی چشاتو ترجیح دادم بیبه

چند وقته دنبال ریشه ی غمامم
دیشب به خودم اومدم فهمیدم تو رو ندارم
بعد دوسال پی بردم به اشتباهم
بگو حسی که الان با اون داری عشقه یا نه

بگو مگه اون میتونه برات بنویسه ا چشات
اون میتونه بره تو جهان درونت ا نگات
بگو پیش اون
هستی تو مسیر نور
هس آدم راهِ دور



رابطه داشتم چند تایی بعد تو
ولی نمیدونم چرا هنو رو تو گیرم
من سرم بود تو درس و فلسفه
ا کجا اومدی یهو زدی زیر میزم

چرا هنوز تو قلبم و مغزمی
تو که رفتی غمتم ببر بی رحم
من نتونستم هنو بگذرم
به هر کی دل دادم تو رو توش دیدم


هنوزم با تو تو گرگ و میشم
قلبم نمیپذیره وقت غروبه الان بیبه
تو که این سربازو خلع سلاح کردی
حد اقل بیرون مرز تنت تنهاش نذار بیبه

منو آشتی دادی با آدما
الان نیستی غریبه شدم با همه بازم بیبه
میتونستم بازم رها باشم بی تو
ولی انفرادی چشاتو ترجیح دادم بیبه

بوی گل رز موهاتو یادمه
تن آتیشیت و خستگی روزامو یادمه
آفتاب صبح رو کمرت
انگار تو یه کهکشان دیگم تو بغلت

این خاطراتت اصن نمیره ا یادم
انگار زندونیم و خودمو نمیشه در آرم
انگار از این سلول به اون سلول در حال فرارم
حالمو ازم گرفتی بیا بگی هوارم


سعی کردم پام سفت باشه روی زمین
ولی گرگ غمت وایساده کمین اه
زوزه ی وحشتناک قهرت
میزنه بانگ یه نفرت عمیق

صورت خوشکلت توی ذهنم
مث تصویر ماهه تو دریا
زیبا ولی اگه بخوام لمسش کنم
یهو محو میشه تو عمق دردا

هنوزم با تو تو گرگ و میشم
قلبم نمیپذیره وقت غروبه الان بیبه
تو که این سربازو خلع سلاح کردی
حد اقل بیرون مرز تنت تنهاش نذار بیبه

منو آشتی دادی با آدما
الان نیستی غریبه شدم با همه بازم بیبه
میتونستم بازم رها باشم بی تو
ولی انفرادی چشاتو ترجیح دادم بیبه