شلوغیه فکرت تو کوچه های خلوت
تو بوی باد سمم روزگاری قبل از
اینکه برسه به عقل رستگاری ابله
مغزای آکبند میشن بازم دستکاری عمدا

دست منو تو نی ینی نمیتونه باشه
ارتشی که تک نفره جلوی همه وایسه
بالاخره یروز کم میاره تقدیرش خوب اینه
یه دل مهربون و پاک که تبدیلش شد کینه

منم که میشم خسته از گفتن اینا
اینکه کلی ثواب کنم ولی گفتنش ریاس
حاجی مکه برم ولی بغل دستی باشه گشنه
همین چیزا میکنه وجود رو گسترش سیاه

سیاهیه بطنم تو کماکان قلبم
خوبیم بشه ناپدید و پلید بشم کم کم
جای توکل به خدا دست به دست ابلیس
این روزا انتظاری چیزی بیش از این نیست

دل نباس ببندی به این زندگی که تهش
ازت رد میشه میرسه میکننت محو
که اسمشو عادت کردیم بزاریم تقدیر
دست نوشته ی خدامونه به گردن زنجیر

ترجیح به نا امیدی جای دین پاکمون
عادته بازم توجه به آیه های خوابمون
گلایه سایه بون به خورشید یا که آسمون
یه نگاهه نزدیک بااین که خیلی دوره راهمون

از اینجا میخام با خودم درد و دل کنم
میخوام اون ذات کثیف روحمو من حس کنم
حسه وجود کینه ای که قبلا برام کاشتن
حالا رشد کرده زده به قلب کم مونده دق کنم

به درک که تفاوت بین جوون و پیرا نیست
کی گفته تو دنیا چیزی کبود و سیاه نیست
بااین که بعضی وقتا کمی گلگی زیاده
اینم میدونم که حرفام اصلاهم بیراه نیست

مگه میشه خدا نبینه که بندهاش چه راحت
به نامش میخورن قسم دارن طلب سلامت
چه جثارتی خودت کردی مخلوقلات و بد عادت
و من منتظر نگا به رقص پاندول ساعت

یه بازیگر نماعم که میشم جلوت خم و راس
واسه نیاز های مادیم بهت میکنم التماس
اگه دادی که هیچ اگه ندادی تو دورغی
میبینی ما حتی مقابلت دورو ایم!

انقد همه بد شدن که دیگه نمیخوانت
همه توی راهتن و میکنن خنده به ایمانت
هنه ازت ناامیدن به غیر آخرین یارت
همه دارن میرقصن یکمی مخالف سازت

دوتا فرشته خیر سرم کاشتی روی شونم
که یکی بدیمو بگه و یکی بگه خوبم !
فریادم و جهانت نشنید غیر خود تو
هر کی ام باهات بد بشه خودم پشتت میمونم

اینا هروز صب پا میشن میدن فحش و کفرت
تا شب که میشه دوتا دستاشون درازه سمتت
تو برزخ میمونن تشنه لب و حسرت فرات
اینا توراهه شیطانم وایمسن و میدن شعار

دیگه بین منو شیطان میوفته جدایی
ما بین خالق و دنیا مابین این دوراهی
ما بین این همه دروغ و حقیقت دارم سوالی
الان که همه میخوانت دِ بگو کجایی؟

دمت گرم خدا همیشه پایه ی دل تنگیامی
زندانی