ورس ۱
دوباره شب رسیدُ منم تنها با خدا
ی فاز غمگینو از حالت شادم جدا
تو فکری عمیقُ راجبه فکر فردا
فردایی گم شده تووو سرزمین سرما
آینده مبهمو تیرهو پوچ خالی
ساختنش برام ولی بازم نیستش خیالی
این همه پول کلنو ثروت طلائی
نمیگین تو جیب کی میره اخه خدایی
شده مثه قدیما داستان شاه و گدا
انگاری پشتمونم نیستُ دیگه قهر خدا
خسته افسردهُ داغون شدیم از بس که دعا
رفتیم از یاد، فراموشُ چهل سالی رهاا
حالا شده بازیچه دستِ گرگُ خوکِ کثیف
میمکن خونمونوکسی دیگه نیست حریف
میسازن قانونای مسخره، با فکری مریض
میچاپنُ میخورن حقِ منُ توضعیف

کارس ۱

شاید اشکالی اصلا نداشت نه
خواستن بمیرمو اصلا نباشم
خستهو افسردهو داغون
خداهم هوامونو اصلا نداشت نه
شاید گم شده مقصد دوباره
شاید واسه تو حتما سواله
من توو فرداهام گمشدمو
بازم میگم اشکالی اصلا نداره

ورس ۲

میگن دولتمون تا کارشم پیروزِ حتما
اصن اصالت مردمو ویرونه کردن
یجوری خونه یه ملتو, تو شیشه کردن
بزار اینم بگم خیلیا تو فشارو دردن
طرف زیر همه قسط و وامش کُشته میشه
بیچاره پول نداره شب تو خوابش گُشنه میشهو
صبح تا شب کارو تلاش، عرقه خُش نمیشهو
گردنش پایین، شرمنده ،شکسته میشه
ی سری تو آشغالیا شدن خم تا کمر
ی سری دیگه تن فروشی تا خود سحر
این همه خفتُ خاری برا ی لقمه نون
فقر فساد فحشا زیر خط خطر
درس بخون جون بکن آخرش بیکاری
بدشانسی توی راهت را به را میاری
خسته از هدفتُ دوییدن الکی
داستان زندگیت ی فیلم تکراری
جوونیتم هی داره میشه حروم
تا به خودت میای، زندگیتم میشه تموم
آرزوهاتو میکشیو زیر خاک میبری
رویاهات یادگارِ بچتم میشه، تموووم
ما که بیست سال اینارو دیدیم اصن حرف نزدیم
توی این سن کمم به خوشیم لب نزدیم
مثه ایناهم فقط از دروغم دم نزدیموو
تاالانم حرفای راستو به تو کم نزدیم

کارس ۲

کشتی همه ی آرزوهاتو
به بااااد رفته آبروت
از ابرا ریخت اشک چشاااتو
سررررخ شده این آسمون
من از این شهر ترسی ندارم
رفتارهای وحشی ندارم
تو زندونم آزادیم نمیخوام
دیگه نمی کنه هیچی فرقی برا من

ورس ۳

آزادیم داریم اما یه دونه میدون
حجاب اجباری، دختر آبی مجنون
چشا باز ولی ذهن خوابیده بدجوررر
زورکی میکنن تو مخت که بشی مجبور
اینجا هنر مغزمیکنه ترک وطنشو
استعداد داری لال بمون خفه شو
رفتیو رفتی همه درا بسته شدش
هرکی که خسته شدش، پاسش توی دستشو
دلخوشیش به آزادیُ شوق پرواز
مثه پرنده ای از قفس رفته پر باز
ولی حیف که اخر مقصد سقوطه
راها همه بن بستو مقصد دروغه
اوناکه با صدای معترض، خسته نفس
دارن اعتراض به حکومتُ دولتِ یاس
اماخیلی راحت میکُشن, تا بشه ی درس
یا زوری میگیرن میکننت حبس تو قفس
از همه بدترم آدمای دورورت
تو مغز کاهُ پِهن، میریزه کُرک پَرت
میکُنَن حِمایت از جَرایم حُکومتُ
می ریزن تو خیابون، ببین آخه حماقتُ
انگاری نمیخوان اصن حقیقتو ببیننُ
چشمارو بستن شروع کردن چریدن
ندارن احساس، شروع میشه جریمش
اخطار طبیعت، چشم بازه دقیقا!!
راهامونو بستن، حقا که پلیدن
حرف زیاده اما اینه تزو دلیلم
از خواب غفلتم خیلی وقته پریدم
فکرارو جوییدم، مغز واسه دوییدن
خیلی وقته مردیم تو جلده جوونی
اگه حقیقت بگی باید زنده نمونی
تو گذشته هامون داریم درجا میزنیمو
کل دنیا پیشرفت ، ما هنوز همونیم...