[Forwarded from morteza]
چند بار شده از کوره دربری جوری که نفهمی کی سیگارت به تش رسید
بشینی یه گوشه گیتارت کوک کنی
با هر ضربه تو تارش خاطرات و دود کنی
ببین خنده هات خریدار نداره
روز خوب اومد اما خواهان نداره
خو گرفتی با سیاهی و تاریکی
نور بالا سرت دیگه واست ذوقي نداره
جون بده به اون کاغذ لعنتی من مال توام
توام تو این شهر من بمیر
قدم بزن خوب کام بگیر از اون سیگاری که یه عمره ریه هامونو گایید
یه روز خوبه یه رو بد تر از دیروز
یه روز بالاخره میترکه بغض توگلوم یه روز
یه رو بودم زیر گنبد کبود ولی شناختم رفیقامو وقتی پام تو گل بود
همه رفتن وقتی دست به نقد نبودم
حرفایی شنيدم که لایقش نبودم
طرد شدم توی گل غلتیدم ولی یه نفر نپرسید که چند چندی مرد
بی حکم رد میدم هر وری باد میاد به اون سمت میرن
اونا یه مشت آشغال گهن که هیچ موقع نمیتونن لنگتو ببینن



مگه میشه ساده رفت و چشمارو ساده بست
مگه میشه دل سپرد و هیچ حرفیم نزد
هنوزم توی شبات تو اوج گریه هات
یه نگاه به خودت کن کی مونده باهات
کی مونده باهات کی مونده باهات
مگه میشه ساده رفت و چشمارو ساده بست
مگه میشه دل سپرد و هیچ حرفیم نزد



هیچ کی نی فقط خودتی
خودتیو خودتو اون هدفونتی
که خیلی آروم میزنی تو دل شهر قدم و
آرزوهات دود میشن با هر پلک زدن
دیگه نه حال رفتن داری نه تماشای یه هوای خوب با یه قهوه
دوست داری فقط بذاری و بری بری جایی که هیچ وقت هیچ کی نرفته
دلت پره اما پیکت خالی خنده هاتم شده همه قلابی
چند باری به خودت قول دادی که ماهی دلت و به قلاب ندی ولی
هرچی میدویی اوضاع بدتر میشه سخت تر میشه دنیا باهات لج میشه غمگین میشه راهش از مسیر دور میشه اونجاس که میفهمی ول معطلی بعد
میشینی یه گوشه غصتو میخوریو کار به کار هیچ کسی نداری
میگی حاجی بذا هرچی میخواد بشه ماکه يه روزي تو اين دود و دم میمیریم
پس ناراحت نباش اگه بیشتر از سنت داری میفهمی
اگه سیگار دستت فقط حالتو فهمید
اگه با دستای خودت مفت قبرتو کندی