پیر شدم اما زیادی ن مغزمو اینا می.. ، رهگذر بی خوابیم در گذر ایهامیم ، شب رو تخت خب میمالیدن تو خواب رویاهاشونم سیاهی رفت ، اونایی که فاز عشقل ( عشق لاتی ) دارن پایه بنگ و الکل و سیگارین ، واش نکن اصن کلمات چون کوتاهه دنیا رو آستر هدفاس ، تشنگی واسه خواستن طلباس اورژانس واسه کاستن تلفات ، فکرت مغز کاشتن ضربات ترک واسه ی عادت به حوساس ، اینجا هیچ چیزی داعم نی بلکه باید بری چون داعم اون طرفاس ...

یه عابر بودم و ول توی شهر رهگذر و حیرونشم ، درد و مرحم هی نور شمع تو شبام تنهایی و می خونه کرد ، هی میگفتم بگذرم ازش ، سد باشه جلومم بپرم ازش ، یکی هست که بهتر از همس اونم مادرمه که بهم دلخوشه همش...


کار خوبه فقط دست پشت نی دلم به رفیق و جمع خوش نی ، هنوز مونده تا تر خشک شی همه دوست دارن سوژه مردم شی ، اما ثابت نی حالم میگذره این روزا شب میشه و ساعت میگذره ، هر حالیم داشتم ثابت بود اما وقتی که باختم میپره ، بالاخره میاد مات میشی توهم هی عجب کاسبی شدم ، روی سرا شیبی صاف نمیشدم اگه خاکی نبودم خلق از خاک نمیشدم ، داستانو بگیر بعد تز بده بزار حرف اصلیو منطق بگه ، رهگذر مغزت بشه کلیدیه حرفام که در ذهنته


یه عابر بودم و ول توی شهر رهگذر و حیرونشم درد و مرحم هی نور شمع تو شبام تنهایی و می خونه کرد ، هی میگفتم بگذرم ازش سد باشه جلومم بپرم ازش یکی هست که بهتر از همس اونم مادرمه که بهم دلخوشه همش...


میخوام شد ام سی کارم بد طلب و حرسی دارن ، دفترم خب شعر زیادن هر کاریم بود فقط حسی دادم ، دیگه خوبیم نی قسطی واقعا تو رو خدا ببین خوبامون چه ژسی دارن ، همه درک و به قشری دادن که جیب پر پول یه بنزی دارن همش ، زندگیمو خاطره کردم یه کوله پشتمه که صاحبش خستس ، برید پاهام از بس رفت برگشت این همه تز نده چون دروازه بستس ، گنده نبوده هیچ جوره لفظم طاقت بیار که این دیونه سر زد ، میخوایی بریو راحت شی از هر چی بود روی شیروون مغزم ...